Dag 47 - 2, MOSKOU

Dag 47-2, Moskou,

Moskou is een gigantisch grote stad. Dat hebben we vandaag op verschillende momenten ervaren. De eerste ervaring was vanmorgen bij het binnenrijden van Moskou. We reden al ca. 50 km in een stedelijke omgeving met veel nieuw- en hoogbouw, en naarmate we verder reden, een aaneenschakeling van lange rijen woonkazernes die er soms erg vervallen uitzagen. Langs de straten kilometers oerlelijke roestige leidingen van de stadsverwarming. Die zie je overigens in alle steden in wijken ouder dan 15 jaar. (Iedereen in de stad had immers recht op warmte van de staat. Dit is een van de redenen dat de stad vaak om de industrie heen gebouwd werd) Het ziet er niet uit en is, mede vanwege de grote afstanden, energetisch - en milieutechnisch niet verantwoord, maar daar maalde kennelijk niemand om. In die tijd had ook iedereen ouder dan 40 (ook de lagere klassen) recht op een Lada, alleen de levertijd kon wel oplopen tot 20 jaar en de gemiddelde leeftijd van mannen was 56. In Moskou hebben we overigens nauwelijks industrie gezien. Heel veel huizen, heel veel bedrijven, heel veel auto's, heel veel OV in heel veel varianten. Veel trolleybussen. Die zie je overigens in Rusland in bijna alle grote steden. Trams, veel kleine busjes die allemaal volgepakt zitten met mensen en een geweldig efficiënte Metro. Toch staan er bij alle haltes in de stad heel veel wachtende mensen voor zich uit te staren. Ook in de stad rijden de automobilisten als duivels die achterna gezeten worden. Het straatbeeld in het grote centrum van Moskou (mensen - kleding - auto's en winkels) is vergelijkbaar met andere grote steden in west Europa. Heel veel luxe. Hier rijden ook gemiddeld veel meer SUV's, Mercedessen, Lexussen en BMW's dan bij ons in Nederland. Opvallend is dat bijna alle auto's voorzien zijn van ondoorzichtige ramen. Zeker achterin.
Op aanwijzing van onze Opel vrienden zijn we met de Metro naar het Rode plein gegaan. Het was ondanks alle aanwijzingen toch lastig het juiste perron te vinden. Alles staat aangegeven in het Russisch, en wij konden de in het Latijnschrift opgegeven naam van het Rode Plein en het Kremlin niet vinden. Wij hebben wel tien mensen, die er redelijk belezen uitzagen, gevraagd welk perron we moesten hebben voor het Kremlin of het plein van de revolutie.
Het verbaasde ons dat in deze wereldstad met zo gigantisch veel westerse invloeden (de muziek is westers, de reclames zijn westers, met engelstalige slogans, de mode is westers, de TV programma's zijn veel nagesynchroniseerde Amerikaanse series) zo weinig mensen een paar woorden Engels kunnen spreken. We kochten een kaartje 100 roebel (2,50€) voor de hele dag voor alle Metro's. Het station was prachtig. Heel veel kunst, schitterende verlichtingsarmaturen. De Metrotreinen rijden met een zeer hoge frequentie en snelheid. We hebben nergens langer dan drie minuten moeten wachten. Onderweg zijn we twee keer uitgestapt om ook andere metrostations te bekijken. Prachtig!! Van de Metro wordt erg veel gebruik gemaakt. Het is erg schoon en alles gaat zeer gedisciplineerd. Opvallend is het GSM gebruik. Oud en jong is in gesprek of in zichzelf gekeerd met de oordoppen in.
Het was prachtig weer toen we bij het Rode Plein boven de grond kwamen. Het was ook erg druk met toeristen die, veelal ook met oordoppen in, achter een gids aan liepen die in een microfoontje haar / zijn verhaal vertelde. Wij gingen onze eigen weg en hebben genoten van de indrukken die wij op deden van de prachtige gebouwen in dit deel van de stad en beleefden de historische betekenis van het Rode Plein en het Kremlin. Er was opvallend veel politie op de been, en veel militairen. Even dachten we dat we in vergelijkbare toestanden als in Istanbul beland waren, maar dat was niet het geval. Het Rode Plein werd afgezet (niemand mocht er op) en ook de toegang naar het Kremlin werd afgesloten. De reden: er zou 's avonds een belangrijk concert gegeven worden op het Plein met hoge gasten. Dat was pech voor ons. Ook omdat het toeristen informatiecentrum, dat op het Plein gevestigd is, daardoor onbereikbaar geworden was. (Morgen kunt u weer terecht). Hier wilden wij onze overnachting regelen. Dus al wandelend langs de afzettingen rond het Rode plein en het Kremlin en door het duurste en meest luxe winkelcentrum van Europa (het GUL) dat grenst aan het Rode Plein, hebben we tal van mensen gevraagd naar een tweede locatie van het Toeristoffice. Zonder resultaat. Het was inmiddels al zeven uur geworden dus het werd wel tijd om een overnachtingsplek te gaan zoeken. Die moest passen binnen ons budget. Wij terug naar de auto, die stond, te wachten bij het Metrostation waar wij hem achtergelaten hadden, bij een Mac D. met WiFi voor de deur. Moskou is voor overnachtingen een erg dure stad, maar wij hadden gedacht wel bij een Hostel terecht te kunnen. Via Wifi zochten we een paar adressen en lieten ons digitaal leiden. Het was maar tien kilometer, maar op donderdagavond rond half acht blijkt Moskou verstopt. We kwamen om half negen aan bij het eerste adres: Helaas vol. Het tweede adres was dicht bij: Hier waren nog bedden beschikbaar. De kosten voor een zeer kleine kamer, aan een lawaaiige straat, met gedeeld sanitair op de gang: 2500 Roebel per nacht. (65 €). We konden ook nog een bed krijgen op een kamer met 8 bedden. Kosten: 1700 Roebel per nacht. De kamer werd getoond. Er lagen een paar Russen te slapen die gewekt werden door onze belangstelling en niet echt vriendelijk keken. Ook de exploitanten waren onvriendelijk en er was geen veilige parkeerplaats voor de auto. Kortom: wij keken elkaar aan en wisten dat we beter verdienden.
Dat was een misrekening, want vanaf dat moment liet het geluk ons in de steek. De Hostels die wij in Moskou vonden op Internet waren erg duur of spraken ons niet echt aan. Alleen slaapzalen, of een eind uit het centrum. We namen het (achteraf foute) besluit om naar het westen van de stad te rijden (richting de uitgang naar Kiev) en onder weg goed uit te kijken naar een geschikt hotelletje. Mochten we niets vinden dan zouden we altijd nog wel een kampeerplekje buiten de stad kunnen vinden.
Toen ging alles mis: vanwege het concert op het rode plein was het verkeer in het deel van Moskou waar wij ons bevonden ontregeld. Wij verdwaalden. De zonnekompas werkte niet in het donker en met een echt kompas rijden in een stad met veel eenrichtingverkeer en afgesloten wegen zorgde voor veel hilariteit. vooral bij ons zelf. Wij hebben het centrum van Moskou inclusief het Kremlin en het schitterende hotel Radisson, de oevers van de rivier de Mockva die dwars door Moskou stroomt - en heel veel prachtige gebouwen, overigens allemaal schitterend verlicht -, vanwege ons rondrijden, vanuit alle windstreken kunnen bewonderen. Ik zelf was al eens een paar dagen in Moskou, maar dit schouwspel overtrof mijn eerdere ervaring. Om elf uur hadden we nog geen geschikt hotelletje gevonden. Wij besloten bij de eerstvolgende Mac D. Wat te gaan eten en ons te beraden.
Het resultaat van dit overleg was dat wij een schitterende indruk hadden van een geweldig imponerende stad. Johan vond datwe in twee dagen toch niet alles konden zien, dat we een nieuwe spiegel op de Corsa hebben en dat we misschien beter Moskou voor gezien kunnen houden en een dag extra in Kiev kunnen besteden. Aldus besloten we de uitgang richting Kiev op te zoeken en bij het eerste de beste (7x24uur) Truckers Motel langs de snelweg te overnachten. Het duurde zeker een uur voor wij de goede weg vonden. We reden zo'n 100 km buiten Moskou en hebben geen Motel gespot. Het begon te hozen, de weg was heel slecht, er waren ook geen strepen en wij waren gaar van alle belevenissen. Stoppen en overnachten in de auto leek ons de beste optie. Aldus besloten.
Wij kijken terug op een spectaculair bliksembezoek aan Moskou. De tweede dag die wij van plan waren te blijven zou deze mooie dag niet kunnen evenaren.
Tot ons beider verrassing hebben we redelijk goed geslapen en zijn om zeven uur begonnen aan de laatste 400 km in Rusland, op weg naar Kiev, de hoofdstad van Ukraine.