Dag 45, van Kazan naar Mockba

Dag 45, van Kazan naar Mockba (Moskou)

Van Kazan naar Moskou is ca. 900 km. Met een beetje geluk twee dagen rijden over de snelweg de M7. Om Kazan uit te komen moesten we de hele stad door. Goede wegen, en in tegenstelling tot onze ervaringen tot nu toe een goede aanduiding van de weg naar Moskou en Novogorod. Het leek zeer voorspoedig te gaan tot we ineens in de file stonden. Drie rijen dik. Stapvoets ging het verder. Er bleek een Truc met pech midden op de weg te staan. Met zeker een uur vertraging reden wij de stad uit. Het voordeel was dat wij heerlijk op ons gemak de buitenwijken van de stad en het dagelijks leven van de Russen in de stad hebben kunnen aanschouwen. Wat een verschil met bijvoorbeeld Omsk. In een woord: Kazan is een keurige stad, op een uitzondering na. De automobilisten. De Waarden en normen lijken overal te gelden, behalve zodra je achter het stuur zit en er geen politie in de buurt is. Het idiote voordringen, van rijbaan wisselen, het snijden etc was zeker aanleiding voor een half uur extra vertraging. Eenmaal buiten de stad ging het prima. Een kilometer of 70 buiten de stad een leuk stekkie aan een meer gezocht voor ons ontbijt. Prachtig uitzicht, geweldig mooie wolkenpartijen boven het meer. Na ongeveer 150 km wordt de weg slechter. Allemaal gaten en uitgefreesde wegvlakken met hoge opstaande randen. Het is met ons Corsaatje laveren tussen het grote geweld van al het vrachtverkeer en de gaten in de weg. Sommige trucchauffeurs toeteren en halen ons links en rechts in. Sommigen snijden je om te tonen dat zij zich ergeren aan ons rijgedrag. Wij zijn alert en rijden onze eigen koers in ons eigen tempo. Toch ging het vandaag mis toen er een grote truc die achterons reed toeterde om dat hij vond dat wij in de rechter strook moesten rijden. Dat deden wij niet want die zat vol met kuilen en diep uitgefreesde baanvakken. Duidelijk boos haalde de beste man ons rechts al toeterend in en om zijn gelijk te bewijzen sneed hij ons scherp naar links. Hierbij reed hij onze rechter spiegel eraf. Dat was schrikken, maar er was verder geen schade. Alleen de spiegel lag in stukken langs de weg. De truc zelf had wel schade en moest meteen aan de kant met panne. Hij was waarschijnlijk met te grote snelheid door de gaten in de weg gereden en zijn remsysteem verloor veel lucht (siste heel erg). Wij stopten achter de truc en maakten kennis met de chauffeur. Na ons uitgeleefd te hebben en gedreigd te hebben met onze raamcamera en de politie werd de stoere chauffeur een heel klein mannetje. Hij bood zijn verontschuldigingen aan en erkende dat hij fout gehandeld had. Als wij het goed begrepen hebben kwam het omdat zijn remsysteem raar deed. Wij daalden inderdaad. En dat hij grote moeite had gedaan om ons te ontwijken. Wij probeerden nog iets met Roebels te regelen, maar de beste man zei geen geld te hebben. Na ampel overleg besloten we maar door te rijden. Dat deden we pas nadat we de beste man nog even luid en duidelijk en met geheven wijsvinger hadden toegesproken. Toch hield het gebeurde ons de hele dag bezig. We hadden geluk gehad. Na geluncht te hebben bij de auto in een gemaaide akker en wat tot rust gekomen te zijn gingen we weer op weg. Al snel stonden we in een file die ons zeker twee uur ophield. Vandaar deze twee uitgebreide verslagen. De dagteller van vandaag stond om half zeven op 350 km. Wij vonden het mooi geweest en kozen een zijweg. Bij een splitsing gingen wij links af en tot onze verrassing stonden we zo maar op het erf van een huis waar een man in de tuin aan het werk was. We waren het meteen eens: Deze tuin was een pracht kampeerplek. De man was aller vriendelijkst en wij mochten de tent opzetten waar we maar wilden. Zijn vrouw kwam ook even kijken en vond het ook prima. We waren nog bezig met het opzetten van de tent toen de man ons een schaal met producten uit eigen tuin kwam aanbieden. Augurken, knoflook, en tomaten. We hebben het aangebodene meteen verwerkt in de macaronischotel en We hebben een heerlijke salade gemaakt van de augurk met tomaten en mayonaise. We staan voor een echte oude houten Russische boerderij. De mensen wonen boven en beneden is de opslag en de stallen. Wij hebben niet de indruk dat er nog geboerd wordt hier. Natuurlijk is dit huis en omgeving uitgebreid op de foto gezet.
De Hollandse pannenlap en klompjes deden het weer geweldig. Toen de mensen ons ook nog kwamen vertellen dat wij gebruik mochten maken van hun (buiten) toilet vonden we dat dit ook nog wel een pak DE koffie en een paar ballonnen voor de kleinzoon waard was.Zo maak je vrienden. De mensen hebben ons verder met rust gelaten en wij zijn ons gaan voorbereiden op de dag van morgen.
Misschien halen wij Moskou. Dat is nog ruim 500 km.