Dag 24, via Pavlodar richting Seney
Door: Johan en Piet
Blijf op de hoogte en volg 65+ onderweg naar irkoetsk
04 Juli 2013 | Kazachstan, Pavlodar
Dag 24, via Pavlodar richting Seney
Opgewekt op pad richting Pavlodar. Vanaf Astana zo,n 600 km.
Na Astana valt alles een beetje tegen. Het weer, het is wel droog, maar grijs. De temperatuur Ca. 25 Gr. Ook de natuur en het landschap is niet het mooiste wat we gezien hebben. Het wordt een dag van kilometers maken. De weg is redelijk goed. Wel 2baans, met veel onverwachte onrechtmatigheden, maar de chauffeurs en de Corsa doen het goed. Het blijft een gekke ervaring dat je over 600 km behalve een paar boeren gehuchten of een dorp?? rond een bruinkoolmijn geen fatsoenlijke plaats tegen komt. Soms over 300 km. geen benzinepomp, soms tien binnen een kilometer. Heel veel stations zijn oud en vervallen. Onderweg heel veel benzine stations die gesloten zijn. Het is wel fijn tanken in Kazachstan. We hebben tot nu niet meer dan 0,70 eurocent voor een liter bezine 95 betaald. De kassiers zitten meestal achter kogelvrij glas en zaken worden gedaan via een metalen schuifbakje van 2 cm hoog en 15 cm breed. In de gelegenheid waar wij nu zijn zit alles achter slot. De Cola, maar ook het vlees. Er moet hier dus sprake zijn van veel criminaliteit. We zijn alert, maar hebben o er tot nu toe niets van gemerkt. We hebben boodschappen gedaan in Pavlodar. Een industriestad met o.a. Een aluminium industrie, maar ik zag ook een hoogoven. Alles verschrikkelijk vervallen, maar er komt nog wel rook uit de pijp. Overal wachthuisjes op 4 meter hoogte. Ze zijn allemaal bezet. Joost mag weten waarom. We komen over een brede brug. Ook hier op alle vier de hoeken een bezet wachthuisje. Geen idee wat die mannen zitten te doen. Veel mensen werken aan het groen in de stad en langs de weg, de straten zijn super schoon, maar Ondanks al deze werkverschaffing geeft het stadsbeeld aan dat hier sprake is van een hoge werkloosheid. De gelaatsuitdrukking van de mensen doen mij denken aan de beelden die ik ken uit de jaren 30. Ook in deze stad weer brede hoofdwegen met veel stoplichten. De stoplichten hebben secondetellers die aftellen bij 3 gaat ook oranje branden en bij nul brandt alleen groen. Eigenlijk best een goed systeem. De zebrapaden, ook op de snelwegen worden zeer gerespecteerd. Als er iemand klaarstaat om de zebra op te stappen wordt er onmiddellijk gestopt en men gaat niet eerder rijden dan dat de laatste voetganger de zebra verlaten heeft.
Springt het licht op groen dan worden het weer beesten. Ze scheuren je links en rechts voorbij en zigzaggen zich naar de beste plek bij het volgende stoplicht.
In Kazachstan ervaren wij de politie als uiterst vriendelijk. Er zijn er veel, maar ze zijn ten opzichte van Rusland, Georgie en Turkije bijvoorbeeld, minder dominant aanwezig. Naar ons als toeristen zijn ze uiterst vriendelijk.
We verlaten Pavlodar en moeten daarvoor dwars door de stad. Ca. 800.000 inwoners die wonen voor een groot deel in afschuwelijk lelijke woonkazernes. Het OV materieel is van voor 1960. Als je de tram ziet moet je een glimlach onderdrukken. Bussen en trams zitten mutje vol.
We rijden deze grauwe stad uit en binnen een kwartier rijden we weer door een verlaten wereld. Met hier en daar een zeer armoedig ogende agrarische nederzetting. Net als het tijd wordt ons plan te trekken voor de nacht vallen de eerste regendruppels. Op hetzelfde moment passeren we een gebouwtje waar een campingvignet op een paal is getimmerd. " Zullen we eens gaan kijken wat zij te bieden hebben?". We worden door drie Kazachstaans sprekende dames ontvangen. Ons wordt een kamer getoond die beschikbaar is, maar er ligt een van de personeelsleden op het bed te rusten. Geen probleem vinden wij. Zij mag blijven. De zaken zijn snel geregeld: een kamer met 3 bedden, diner, 2 bier, 2 koffie en 2 ontbijten en de auto de hele nacht bewaakt voor 8.500 Kazachstaanse Tenga's. Omgerekend ca. 40 Euro.. We moeten wel buiten poepen en om ons te wassen hebben ze een soort commode met een kan water voor ons klaar gezet.
We vinden het wel veel geld, maar soms moet je ook betalen om te kunnen lachen.
Morgen bereiken we de Russische grens op weg naar Novosibirsk.
Opgewekt op pad richting Pavlodar. Vanaf Astana zo,n 600 km.
Na Astana valt alles een beetje tegen. Het weer, het is wel droog, maar grijs. De temperatuur Ca. 25 Gr. Ook de natuur en het landschap is niet het mooiste wat we gezien hebben. Het wordt een dag van kilometers maken. De weg is redelijk goed. Wel 2baans, met veel onverwachte onrechtmatigheden, maar de chauffeurs en de Corsa doen het goed. Het blijft een gekke ervaring dat je over 600 km behalve een paar boeren gehuchten of een dorp?? rond een bruinkoolmijn geen fatsoenlijke plaats tegen komt. Soms over 300 km. geen benzinepomp, soms tien binnen een kilometer. Heel veel stations zijn oud en vervallen. Onderweg heel veel benzine stations die gesloten zijn. Het is wel fijn tanken in Kazachstan. We hebben tot nu niet meer dan 0,70 eurocent voor een liter bezine 95 betaald. De kassiers zitten meestal achter kogelvrij glas en zaken worden gedaan via een metalen schuifbakje van 2 cm hoog en 15 cm breed. In de gelegenheid waar wij nu zijn zit alles achter slot. De Cola, maar ook het vlees. Er moet hier dus sprake zijn van veel criminaliteit. We zijn alert, maar hebben o er tot nu toe niets van gemerkt. We hebben boodschappen gedaan in Pavlodar. Een industriestad met o.a. Een aluminium industrie, maar ik zag ook een hoogoven. Alles verschrikkelijk vervallen, maar er komt nog wel rook uit de pijp. Overal wachthuisjes op 4 meter hoogte. Ze zijn allemaal bezet. Joost mag weten waarom. We komen over een brede brug. Ook hier op alle vier de hoeken een bezet wachthuisje. Geen idee wat die mannen zitten te doen. Veel mensen werken aan het groen in de stad en langs de weg, de straten zijn super schoon, maar Ondanks al deze werkverschaffing geeft het stadsbeeld aan dat hier sprake is van een hoge werkloosheid. De gelaatsuitdrukking van de mensen doen mij denken aan de beelden die ik ken uit de jaren 30. Ook in deze stad weer brede hoofdwegen met veel stoplichten. De stoplichten hebben secondetellers die aftellen bij 3 gaat ook oranje branden en bij nul brandt alleen groen. Eigenlijk best een goed systeem. De zebrapaden, ook op de snelwegen worden zeer gerespecteerd. Als er iemand klaarstaat om de zebra op te stappen wordt er onmiddellijk gestopt en men gaat niet eerder rijden dan dat de laatste voetganger de zebra verlaten heeft.
Springt het licht op groen dan worden het weer beesten. Ze scheuren je links en rechts voorbij en zigzaggen zich naar de beste plek bij het volgende stoplicht.
In Kazachstan ervaren wij de politie als uiterst vriendelijk. Er zijn er veel, maar ze zijn ten opzichte van Rusland, Georgie en Turkije bijvoorbeeld, minder dominant aanwezig. Naar ons als toeristen zijn ze uiterst vriendelijk.
We verlaten Pavlodar en moeten daarvoor dwars door de stad. Ca. 800.000 inwoners die wonen voor een groot deel in afschuwelijk lelijke woonkazernes. Het OV materieel is van voor 1960. Als je de tram ziet moet je een glimlach onderdrukken. Bussen en trams zitten mutje vol.
We rijden deze grauwe stad uit en binnen een kwartier rijden we weer door een verlaten wereld. Met hier en daar een zeer armoedig ogende agrarische nederzetting. Net als het tijd wordt ons plan te trekken voor de nacht vallen de eerste regendruppels. Op hetzelfde moment passeren we een gebouwtje waar een campingvignet op een paal is getimmerd. " Zullen we eens gaan kijken wat zij te bieden hebben?". We worden door drie Kazachstaans sprekende dames ontvangen. Ons wordt een kamer getoond die beschikbaar is, maar er ligt een van de personeelsleden op het bed te rusten. Geen probleem vinden wij. Zij mag blijven. De zaken zijn snel geregeld: een kamer met 3 bedden, diner, 2 bier, 2 koffie en 2 ontbijten en de auto de hele nacht bewaakt voor 8.500 Kazachstaanse Tenga's. Omgerekend ca. 40 Euro.. We moeten wel buiten poepen en om ons te wassen hebben ze een soort commode met een kan water voor ons klaar gezet.
We vinden het wel veel geld, maar soms moet je ook betalen om te kunnen lachen.
Morgen bereiken we de Russische grens op weg naar Novosibirsk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
