Met de zon in de rug

Met de zon in onze rug.

Piet rijdt niet, maar navigeert op de zon. We gaan goed want de zon staat achter ons, dus gaan we naar het oosten. In Oral aangekomen was het eerste wat we zochten een supermarkt. Wij zochten een lekkere Russische worst. Twee verkoopsters, het zouden zussen kunnen zijn, haalden de hele vitrine overhoop om te zoeken naar een Russische salamiworst. Wat ze ook deden, ze konden ons niet helpen. We hadden er eigenlijk een stuk of vijf uit Rusland mee moeten nemen, want je kunt ze heel lang goed houden. Er was veel hilariteit in het winkeltje. Twee van die vreemde mannen uit Nederland tussen de vaste klanten, meest Mongoolse types. We werden keurig geholpen en uitgezwaaid. Ons Kazachstaans doet het nog steeds goed. Bij het weggaan vroeg Piet heeft u ook WiFi hier? Het antwoord was nee. Zij wisten kennelijk niet dat de buren wel over WiFi beschikken. Ik had het met grote letters op de gevel zien staan. Wij naar binnen. Het bleek een gokhuis te zijn met een barretje en een restaurantje. Normaal maak je met veel gebaren duidelijk wat je wensen zijn, maar bij de jongelui in dat gokcafe, werkte dit niet. Uit de keuken kwam onze hulp opdagen. Een klein vrouwtje met lieve ronde spleetogen, grote tanden en een prachtige lach. Zij bleek een paar woorden Engels te spreken. Zij was de "koek" in loondienst. We konden de verleiding niet weerstaan om wat bij haar te eten. Zij kwam bij ons zitten en vond het erg gezellig om haar kennis van het Engels met ons te delen. Ik vroeg haar of zij getrouwd was, maar zij was nog nooit getrouwd geweest. Zij vond onze reis erg interessant en ik vroeg haar of zij met ons mee wilde om te koken. Er was veel hilariteit om haar reactie. Er werd voluit gelachen. Zat er een oude Kazachtaner in het vertrek die zich duidelijk ergerde aan het optreden van deze lieve dame van ca. 45 jaar. Hij stond op en ging verschrikkelijk tegen haar tekeer. Zij diende hem ook van repliek. Toen de man vertrokken was legde zij uit dat het haar kwalijk genomen werd dat zij als vrouw zo vrijuit met vreemde mensen sprak. Dat was not done in het oude Kazachstan. Ik stond op en liep naar de auto en haalde een van Piets Hollandse pannenlappen tevoorschijn die ik aan haar gaf als presentje. Het vrouwtje was zo blij, en ik ook, omdat ik haar heel erg blij had gemaakt. Piet zei, Johan, je lonkt haar met een pannenlap, maar verder pas op de plaats hè. Pas op!!!

In de tijd dat ik met het vrouwtje in gesprek was heeft Piet zijn digitale taken uitgevoerd. Het versturen van onze dagrapporten. Ik ben blij dat ik hem bij me heb.