Een ander Georgië

Dag 12, een ander Georgië

Naarmate we dichter bij Tbilisi kwamen werd de kwaliteit van de weg, maar ook het straatbeeld netter. Onze ervaringen van gisteren betreffen kennelijk alleen het platteland. Tbilisi blijkt een grote stad met een redelijk westerse aanblik. Tot kort voor de stad stonden langs de weg heel veel kraampjes, waar de zeer sjofel geklede bevolking hun lokale waren aanboden. Ook hier bleek nog sprake te zijn van een sterke regulering. De zeer armoedige kraampjes bleken allemaal genummerd. Ca. 100 kraampjes per kilometer, die per kilometer allemaal dezelfde waar aanboden. Een kilometer broden (zag er uit als spek), een kilometer frambozen, een kilometer huisvlijt, een kilometer uit hout vervaardigde producten. En ja hoor een lekke band. Onze laatste reserve ingezet. Daarmee haalden we de eerste bandenrepair. Een loods met autobanden voor de deur. In de loods een slapende man op een stapel autobanden. De beste man, toch maar gewekt, begreep meteen, zonder woorden, wat de bedoeling was. De band was snel en vakkundig gerepareerd. Alle banden even nagekeken en ook meteen maar een nieuw reservewiel + band gekocht. Vraagprijs 50$.Johan vond 40 ook wel genoeg en dat was ook goed. Met een brede greins en uitbundig zwaaiend werden we de weg weer gewezen. In Tbilisi aangekomen vonden we geen bordje Camping en ook van het toeristenoffice had men hier nog nooit gehoord. Wij dus naar binnen bij een groot politiebureau met de vraag of zij misschien een Camping wisten. Geen mens die engels sprak. Op straat spraken we een student aan die perfect Engels bleek te spreken. Natuurlijk wilde hij ons graag helpen. Weer hadden wij geluk. Hij wist, vlakbij een meertje "Lake Lisi" waar je vrij mocht kamperen in de natuur. Wij vonden het snel. Prachtig!!. Weer een prima plek waar ee 2 nachten willen blijven.
Dag 13 wordt een rustdag. Er is veel was, er is veel te herindelen, er is veel om van na te genieten en natuurlijk wacht ook Tbilisi op ons bezoek.