Dag 4, Normen en waarden

Dag vier,
Normen en waarden in Servië.
Johan:
Vanmorgen wakker geworden, na de eerste nacht op een luchtbed. Ik heb toch echt wel een stijf gevoel. Ik denk dat mijn luchtbed te zacht is geweest, of mijn botten zijn echt te oud voor dit werk. Ik weet het niet, maar als ik aan Piet zou vragen: wat denk jij hiervan weet ik voor 99% zeker dat hij zal zeggen dat het aan mijn botten ligt. Al was het alleen al omdat hij mijn luchtbed heeft opgepompt. Als je met z"n tweeën op reis bent is het altijd wat. Piet heeft in de auto alle spullen heringedeeld. Ik kan niks meer vinden. Zegt hij: alles ligt nog op dezelfde plek. Zo kan hij water laten branden. En als hij weer eens overdrijft, en ik zeg daar wat van, dan is zijn reactie altijd: 't is allemaal ook voor jouw bestwil hoor.' Maar al met al, goed geslapen, de auto weer gepakt en wegwezen om Beograd te bekijken en richting Sofia te rijden.
Samen:
Zelfs met zonnig weer is Belgrado een grijze stad. Vandaag was de lucht donker grijs. De stad ook. Ook de mensen. Zwart en grijs zijn de favoriete kleuren van de kleding van jong en oud. Het bewegingstempo is traag en veel mensen lijken doelloos rond te lopen of treffen elkaar op de hoek van de straat. Heel veel wachtende mensen ook bij de haltes van tram, Trolleybus en de bus. Zeer sober gekleed. Vaak in campingsmoking en het haar onverzorgd en of rood geverfd ( bij de dames). Het verkeer in Belgrado is een ramp. Heel veel macho's met tatoo's scheren je links en rechts voorbij, rijden op je achterbumper, snijden je al toeterend en kijken boos, maar dat is gewoon.
Het Materieel van het OV lijkt speciaal voor ons uit het museum gehaald. Roestbakken uit de jaren 50 die stinkend, walmend, vies, het stadsbeeld bepalen.. Soms ontbreken hele wandplaten. Ze zijn of verveloos of voorzien van graffiti. Wij zochten met de auto naar de area met de historische gebouwen. Na drie keer rond gereden te zijn bleek dat we deze area al drie keer doorgereden waren. De straten in de stad zaten vol gaten. Nee, Belgrado (eigenlijk heel Servië) heeft nog een lange weg te gaan. Nonnen vormen een normaal onderdeel van het straatbeeld. De tegenstellingen tussen Hollandse normen en waarden en die van de Serven zijn inmens groot. De mensen gunnen elkaar geen blik waardig. Het kost hen schijnbaar geen moeite om "geen" oogcontact te maken met de mensen die zij tegemoet komen. Een knikje of een vriendelijke lach kan er niet af. De wegen in de stad zijn heel erg slecht. De trottoirs zijn zelfs voor vitale mensen zo als wij niet te belopen, laat staan voor de vele oude mensen met de meest vreselijke handicaps die wij met veel moeite zien voortbewegen. Nee, hier moet de rollator nog uitgevonden worden. maar ja, dan moeten ze eerst de trottoirs gaan herstellen. Als wij in Nederland discussiëren over de kwaliteit van de zorg en de kosten dan zouden we eerst eens hier moeten kijken hoe het land zich onder onder het socialisme ?/ communisme ?/ nationalisme ? van Milosovic heeft ontwikkeld. We moeten ons in Nederland schamen als we klagen. Nee, we moeten trots zijn op " onze samenleving" en er hard voor werken om niet terug te vallen, want in Belgrado kun je zien hoe snel een samenleving naar de knoppen kan gaan.
Wil dit land zich aansluiten bij Europa? Dan zou wat ons betreft iedereen eerst moeten slagen voor een cursus omgangsvormen en een cursus normen en waarden. Het sterkste voorbeeld:Wij zagen een tram waar een oude dame op wilde stappen. Het lukte haar niet. De opstap was zeker 50 cm hoog. En die oude vrouw was niet bij machte om deze opstap te maken. Jongere opstappers drongen zich aan haar voorbij, niemand hielp haar. Ook De machinist moet haar gezien hebben in zijn spiegels, maar de roestige en verveloze deuren klapten voor haar neus dicht en zij ging weer hoofdschuddend en teleurgesteld terug van het midden van de straat naar het bushokje op het trottoir. Wachtend op een nieuwe poging bij een volgende tram. Wij zagen dit alles met verbijstering aan. Hoe diep kun je zinken. Vuilnisbakken worden druk gevisiteerd door mensen die nog iets van waarde hopen te vinden en op vele hoeken van de straat kun je een aalmoes kwijt. Waar in Kroatië de jeugd je open aan keek en graag wilde laten horen hoe goed zij het Engels beheersen, kost het erg veel moeite om contact te maken met een Serv(ische). Ook als je duidelijk maakt dat je iets wilt vragen wordt je eerst genegeerd, zij kijken langs je heen, als je wat aandringt dan maken zij een ontwijkende boog en wuiven je weg met hun hand alsof je ze hondenpoep wilt verkopen.
Dit is natuurlijk niet altijd zo extreem, maar vriendelijk bejegend worden is meer uitzondering dan regel. Dit verslag is gemaakt op basis van waarnemingen op een dag. het moet vertekend zijn, want we hebben ook best een paar leuke contacten gehad. Zeker is dat er grote verschillen zijn tussen de landen die wij tot nu bezochten. De natuur tussen Belgrado en Sofia is prachtig en afwisselend. Veel landbouw, wijnvelden, bossen en bergen met mooie rivieren en beken. De grensovergangen leveren tot nu toe geen enkel probleem op. Wel hebben we veel tol moeten betalen en hebben we inmiddels vier vignetten op de voorruit.
Zodra we in Bulgarije zijn valt ons al snel een eerste verschil op: Er is veel zichtbare (politie) controle. In Sofia aangekomen regent het weer. Temperatuur is 15 Gr. C. Alle reden om een overdekte slaapplaats te zoeken. De IPhone bracht ons naar een hostel dat we op internet gevonden hadden. Midden in het centrum. Sofia Hostel Peace. Perfect. 12 Euro pppn inclusief een perfect ontbijt en een grote slaapkamer met 4 bedden en een eigen douche / toilet. Ja we zijn nog steeds binnen ons budget bezig. We besluiten hier twee nachten te blijven.
Morgen Sofia.